Ողջու՜յն, ես Նարե Միրզոյանն եմ։ Ծնունդով Սյունեցի եմ, Կապան քաղաքից։ Ավարտել եմ Կապանի թիվ 1 միջն. դպրոցը, այնուհետև ընդունվել եմ Ճարտարապետության և շինարարության Հայաստանի ազգային համալսարանը՝ «Շրջակա միջավայրի պահպանություն և օգտագործում (ըստ ճյուղերի)», նախ բակալավրիատ, ապա մագիստրատուրա։ Սիրում եմ բնությունը, այն ունի հանգստացնող, ինքդ քեզ հետ առանձին մնալու, մտորելու հնարավորություն տվող հատկություն։ Բնության մեջ մտքիդ թռիչքը ընդարձակ է, մտքերդ՝ խորը։
Ուսանողական տարիներին դասերիս հետ զուգահեռ անհատական դասապատրաստումներ եմ անցկացրել, ունեցել եմ աշակերտներ, ինչպես նաև աշխատել եմ որպես ուսուցչուհի «Բողբոջներ» նախակրթարանում։ Առաջին անգամ կրթահամալիրի մասին լսել եմ 2014-2015թթ.-ին, իմ աշակերտից, իսկ ավելի մոտիկից ծանոթացել եմ, երբ 2020թ-ից աղջիկս ընդունվեց Հարավային դպրոց-պարտեզ։ Լինելով կրթահամալիրի ծնող, հաճախ ենք դստերս հետ պատրաստել ընտանեկան նախագծեր։ Ու այսպես, երբ արդեն երկրորդ բալիկս էլ է կրթահամալիրի սան, որոշեցի ես էլ միանալ այս մեծ ընտանիքին։ Ինչու՞ հենց «Մխիթար սեբաստացի» կրթահամալիրը, քանի որ, ըստ իս, մեծ է կապը դպրոցի և շրջակա միջավայրի միջև։ Այստեղ հնարավոր է համատեղել իմ երկու սիրելի աշխատանքները։ Երբ աշխատում ես սիրով, անհնար է վերջնարդյունքը վատը լինի։ Մեկ այլ կետ է այն, որ դպրոցի հիմքում ընկած է «ազատություն» բառը։ Ե՛վ սովորեցնողը, և՛ սովորողը ազատ են։ Ազատ են իրենց գործողությունների, իրենց մտքերն արտահայտելու մեջ։ Ազատ մարդը բացվում է, ներկայանում իր ողջ էությամբ։ Աշխատելով կրթահամալիրում, ցանկանում եմ սաների հետ կիսվել իմ գիտելիքներով, ինչպես նաև ինչու՞ ոչ, նաև սովորել, նորը ձեռք բերել։